I'm back in town!

Een maand verder en ik stuur deze blogpost alweer de wereld rond vanuit Corvo. Na enkele dagen in Lissabon, 10 dagen in België, 10 dagen in Portugal en een week in Corvo ben ik dus terug present op mijn blog. I’m back!

De Kerstperiode in men thuishaven was meer dan goed. Het heeft mij nog nooit zoveel deugd gedaan om rond te hangen met familie en vrienden. Heb ze dan ook nog nooit drie maanden moeten missen en had deze periode in België ook nodig om terug op te laden. Ik geniet van mijn tijd in Corvo, maar mensen missen vergt energie! Laat me dit even kort uitleggen: Je mist iemand, om die persoon niet meer te missen maak je tijd om een mailtje te sturen, kaartje te schrijven. Als je veel mensen mist moet je dit dus regelmatig doen. Voila, vandaar de batterij terug opladen dus. Mijn nichtjes hebben mij alvast genoeg energie gegeven om nog een tijdje op Corvo te blijven.
Kerstavond werd zoals bijna altijd gevierd met enkel ons gezinnetje. Het was een gezellige avond. Vooral met de kerstboom dichtbij, de pakjes eronder en de chocomousse voor mijn neus. Ik hou van deze periode!

Ik mocht ook een typisch Corvoriaans cadeautje gaan bezorgen bij het nieuwste lid van de familie: Lasse. De eerstgeborene van mijn neef en zijn vriendin. Door de grootte van zijn hoofdje en die van de muts zal hij hier gegarandeerd nog een lange tijd genot van hebben!

De meeste mensen zijn op 31 december bezig met de voorbereidingen voor het grote nieuwjaarsfeest. Ik was dat in zekere zin ook aan het doen…op een vliegtuig richting Lissabon. ‘k Vervloekte het moment waarop ik weer afscheid moest nemen van vrienden en m’n familie. Sterk blijven en doorgaan.

Heb nieuwjaar doorgebracht met Luis en zijn vrienden. Eerst thuis lekker eten en nadien naar een plaats gaan waar concertjes zouden zijn enzo. We hadden ervoor betaald dus het moest wel iets goed zijn. Tot we er aankwamen…oh neen! Het was in een groot cultureel gebouw te doen en er stonden veel oudere mensen buiten (sorry ‘oudere mensen’, maar ‘jongere mensen’ feesten graag met ‘jongere mensen’)! De groep waarmee ik op schok was waren grappige leuke mensen en al een geluk! Op het moment dat er veel lawaai en gejuich zou moeten zijn, wanneer ze dus ‘happy New Year’ zeggen, klonk enkel het gejuich van ons groepje.
De groepjes die optraden vielen wel mee, niet zozeer mijn smaak. Er was één groepje waarop we ons volledig konden laten gaan: Melech Mechaya. Opzoeken, super vrolijke muziek!
Zoals je wel al kon voelen bij het lezen van dit bericht vond ik Nieuwjaar niet zo heel erg geslaagd.

Om de feestperiode helemaal af te sluiten geef ik jullie het videofragment nog mee van onze kerstact op het grote Kerstfeest van de school. Die was volgens iedereen meer dan geslaagd!


Um beijo grande e até logo.