The black island.

Corvo ligt op 24km ten noorden van Flores. Het is het kleinste eiland van de Azoren en heeft maar een oppervlakte van 17km². Samen met Flores, was Corvo het laatste eiland dat ontdekt werd door onderzoekers in 1450. Het eiland trekt vooral vogelliefhebbers en natuurliefhebbers aan.
Wat opvalt aan het landschap is dat het verdeeld is in kleine gronden door lage muren van zwarte stenen. Deze zwarte stenen zijn afkomstig van de rotsen van de vulkaan en geeft daarom ook de naam 'The black island' aan corvo.



dinsdag 31 januari 2012

The community-thing!

Vorige zaterdag stond er iets leuks op de agenda. Anderen zullen het als 'normaal' beschouwen of 'vreemd' vinden en ...ik ben er zeker van dat sommige mensen van het platteland dit al meegemaakt hebben. Ik, als stadsmeisje, had het nog nooit meegemaakt. Maar nu ik ervan geproefd heb, sta ik open voor nog van die avonden.
Genoeg tips. Ik heb het over een community-diner. De mensen hier noemen het niet zo, maar het is het wel. En nu denk je waarschijnlijk: "Bwaa, is het dat maar!". Ik zou met je akkoord gaan moest dat in België zijn, maar het gevoel opgenomen te zijn in een anderstalige, buitenlandse community is toch meer dan 'tofkes'!

Het was allemaal in Laurentínha te doen. Een groot huis met een grote garage. De garage was gevuld met tafels, banken, eten, drinken en veel mensen. Verschillende gezinnen hadden iets lekkers klaargemaakt waar smakelijk van geprofiteerd werd (vooral van die dessertjes weeral!) en de sangria vloeide rijkelijk van de (super!) grote kom in de bekertjes. Dat zorgde er dan weer voor dat John aan het zingen ging dan was het feest helemaal losgebarsten natuurlijk. Na het zingen werden de banken en tafels naar buiten gesleept en kwam de dj in gang. De liedjes die gedraaid werden waren vooral folklore liedjes. Ik hoor je weeral denken: "Beu, boring!!" maar neen neen neen! Het is één van mijn favoriete dingen geworden hier: met iemand staan zwieren en rondjes draaien op zo'n muziek. Zo heb ik zelfs met Baggie (ik heb hem die naam gegeven omdat ik zijn echte naam niet kan onthouden) staan zwieren, een man van in de 60 als het niet 70 is. Geweldig!
Zoals ik dus al zei: nog zo van die avonden!



En deze week vliegen de appelsienen bijna letterlijk rond je oren! Is het nu appelsienseizoen of niet, ik volg die dingen niet zo goed, maar gisteren werd er een postzak vol van het huisje binnen gegooid. Een deel ervan bijgehouden met als resultaat dat de ijskast half vol zit met dat oranje fruit-gedoe. Smakelijk!



Morgen big day!
Beijinhos

Geen opmerkingen:

Een reactie posten