Omdat ik in Lissabon nauwelijks op de pc gezeten heb, kon ik
dus ook niets op men blog plaatsen. We gaan het dus op dezelfde manier dus als
voordien. Ik ga doen alsof ik in Lissabon zit, maar eigenlijk zit ik in Corvo.
Maar jullie moeten dit bericht dus lezen alsof ik dit vanuit Lissabon schrijf.
De trip naar Lissabon lag al lang vast. Ik zou er mijn zus
en Jarl zien en ging er een Comenius-meeting bijwonen (we krijgen er geld voor
dusja). Omdat Luis oorspronkelijk van Lissabon is besloot hij mee af te reizen
zodat hij zijn familie en vrienden kon zien. Handig, want wie kan nu een betere
gids zijn doorheen Lissabon-city dan een local zelve!
Ik kampte al enkele dagen met heimwee en het ging mij dus
meer dan deugd doen om mijn zus terug te zien samen met haren boy en mijn
vriend, de Jarl. Op de luchthaven hebben we elkaar dan ook een dikke knuffel
gegeven, zo eentje waar je soms echt maar echt nood aan hebt. Ik was weer opgeladen
en klaar voor 5 dagen zusterfun (met leuke aanhangsels).
Het eerste dat we deden was een goed ontbijt nemen. Luis nam
ons mee naar een bekend caffee waar ze Pasteis de Nata hebben. Het van
het van wat je eet bij je ontbijt in Lissabon. Ik meen het, moesten ze dit in Corvo
hebben…new addiction!! Neen serieus, echt lekker!
De weergoden waren ons niet goed gezind die eerste dag en
dus moesten we voor een indoor activiteit kiezen. Vermits ons Eva iets studeert in de branche
van kunst en Luis er ook veel mee bezig is, besloten we naar het Moderne
Kunstmuseum te gaan. Verschillende mensen hebben verschillende interesses en
dat kwam heel goed tot uiting hier: Luis zat maar foto’s te trekken, Eva stond
dingen te analyseren, ik bekeek alles gewoon heel goed en de Jarl…wel we weten
eigenlijk niet wat hij aan het doen was. Soms bleef hij 10min lang voor een
werk staan zonder te bewegen of iets te zeggen. Dan ging hij 5 stappen verder
en deed hetzelfde met het volgende werk. Grappig! Een opmerkelijk kunstwerk was de wereld gemaakt van afval. Hierop kon ik perfect aanduiden hoe ver Corvo nu eigenlijk van Portugal ligt.
Doordat Luis een auto had, hebben we eigenlijk veel kunnen
bezoeken. Hij kende ook de beste restaurantjes, dus hebben we ook goed kunnen
eten.
Bij goed weer (wanneer het dus niet regende) trokken we
meteen naar buiten. We hebben het bekende Torre de Belém bezocht en Padrão
dos Descobrimentos . Dat zijn de gebouwen die je wel op elke kaft van een boek
over Lissabon ziet. Om Lissabon in zijn
geheel te zien trokken we naar het Castelo de São Jorge. Van daaruit had je een
breedbeeld-vieuw over de stad. Het is ook gewoon leuk om daar rond te wandelen,
trappen op en trappen af van het kasteel.
Op één van de regenachtige dagen besloten we meer
water op te zoeken en trokken we naar het Ocenarium. Daar heb ik (nogmaals)
ontdekt hoe leuk het is om je soms als een klein kind te laten gaan in iets. Gekke
foto’s nemen met de visjes bijvoorbeeld: kinderachtig, maar leuk! In plaats van
ze goed te bekijken, hebben we er goed mee gespeeld.
Om het diner niet altijd normaal te laten verlopen
zijn we naar een Fado-restaurant geweest. Fado is typische Portugese muziek.
Wanneer de Fado-zangeres begon te zingen doofden ze de lichten en dat maakte
het echt gezellig.
In Lissabon vind je het grootste shoppingcenter van Europa en natuurlijk zijn mijn zus en Jarl zich daar gaan uitleven. Jarl is trouwens erger dan mijn zus, ongelooflijk maar waar. In dat shoppingcenter hebben ze een bowling en die hebben we ook uitgeprobeerd op een avond. Wie denk je nu dat er gewonnen heeft? Ik natuurlijk!
Vrijdag had ik een Comenius-meeting in Lissabon. Alle
Comenius-assistenten die in Portugal verblijven komen daar samen. Je krijgt er
200 euro voor dus natuurlijk dat je daar dan naartoe komt. Voor mij was dat
geld niet zo belangrijk, want het dekte al mijn kosten van mijn trip naar Lissabon
toch niet. Wat ik belangrijker vond was het weerzien met een hele goede
vriendin. Esmeralda zou namelijk op diezelfde meeting aanwezig zijn. De meeting
zelf was niet fameus. Toch niet zoals ik verwacht had. Het was wel leuk om
tussen al die nationaliteiten te vertoeven en babbels te houden met de anderen.
Ik heb ook Cindy leren kennen. Een andere Vlaamse meid die in Portugal aan ’t
werk is als assistent. Esmeralda en Cindy zijn na de Commenius-meeting mee iets
gaan eten met men zus, Jarl en Luis om de avond af te sluiten in ’t Hard Rock
café.
Esme en ik hebben veel bijgepraat en dat bleek ook
nodig te zijn om op de hoogte te blijven van de laatste grote nieuwtjes.
De volgende dag vertrokken Jarl en Eva alweer en jah
dan kan een grote zus het al wel eens moeilijk krijgen wanneer ze afscheid moet
nemen van de kleine zus. Het was tof om men zusje een klein deeltje van Portugal
te kunnen laten zien en we hebben ons allen samen geamuseerd. Daar is de
Portugese Manneken Pis het zelfs totaal mee eens!
Luis heeft mij een bar binnengesleurd waar ze “crazy
drinks” hebben. ‘Weeral een crazy drink!’ dacht ik! Na die poncha’s… ik kende
dat! Maar ik zag al snel waarom ze het “crazy drinks” noemden: de tassen waarin
de cocktails werden geserveerd zagen er inderdaad “crazy” uit.
Nu mijn zus en Jarl weg waren had Luis tijd om af te
spreken met zijn vrienden. Ze hebben mij het uitgaansleven in Lissabon laten
zien (en voelen) en het was echt super leuk! DE leukste verassing kwam ik tegen
in de eerste bar waar we zaten. Eén van Luis’ vrienden, Ricardo, is een hoge piet
in een Sportzone winkel en kent dus enkele bekende sporters. Opeens zei die
doodleuk: ‘Ah de Nelson is hier ook ergens’. Het ging dus om DE Nelson Évora,
één van de beste hinkstapspringers a.k.a. hotste sportkerels ter wereld! ‘Do you want a picture with him?’ ‘Yeah
dah!’
‘t Werd een leuke avond met echt leuke mensen alweer.
De nieuwe mensen die ik tot nu toe heb leren kennen
zijn zo open met mij en proberen echt te communiceren, zelfs al is hun Engels
niet zo goed. Wij Vlamingen zouden hier misschien wel een voorbeeld aan kunnen nemen
naar de Franstalige toe! Het is maar een idee…
Op onze laatste dag in Lissabon heeft Luis mij
meegenomen naar Palácio de Sintra. Een oud paleis in het midden van een groot
bos. Dit was ook de eerste keer dat ik de herfst echt kon zien met al zijn
kleuren. Zelfs dit miste ik in Corvo! Het paleis zelf leek wel uit een tekenfilm
van vroeger te komen, Assepoester ofzo. Zoveel kleuren en torentjes,
wondermooi! Als ik ooit genoeg geld heb, koop ik het!
Om Lissabon op een speciale manier af te sluiten,
trokken we naar een Sushi-bar. De laatste keer dat ik dit gegeten heb was ook
in Portugal en was dus veel te lang geleden. Niet veel mensen eten dit graag,
maar ik wel dus heb ik ervan genoten. Waarom hebben ze dit niet in Corvo? Daar
hebben ze toch genoeg vis!
Alles is dus voorbij. De leuke tripjes, de nieuwe
mensen, de bezoekjes, de vertrouwde mensen. We zijn terug in Corvo.
Dit klinkt echt depressief en geloof mij, zo voelde ik
mij ook een beetje toen we terug waren. Ik had al gehoord van de stormen op
Corvo en de vele regen-aanvallen. Zit ook in een heuse heimwee dip. Wat wil je
als je net je zusje hebt gezien, een hele goede vriend en vriendin en verhalen
hebt gehoord van thuis… Momenteel mis ik alles en iedereen van thuis en ik was
er niet op voorbereid. Wat ik wel weet is dat het zal overgaan. Ik moet nu
gewoon terug in het Corvo-ritme komen en mij aanpassen aan het nieuwe weer
hier.
Eergisteren had ik een laken gewassen en opgangen
buiten omdat het zonnig was. ‘k Was de wind vergeten… Daar ging mijn laken dus
en mocht er al bijna achteraan lopen.
Het schoolleven is ook weer begonnen en er zijn enkele
dingen die ik zou willen uitproberen. Eerst uitwerken natuurlijk.
Er wachtte wel een leuke verassing op mij in Corvo:
een pakje vanuit Vilvoorde met de nodige chocolade. Mama: you will get me fat
als ik het al niet ben! Om dat toch een beetje te voorkomen heb ik de chocolade
al gedeeld met de SPEA dudes. En dat vonden die maar al te leuk/lekker
natuurlijk.
Het weekend staat voor de deur en vanavond is er een
housewarming-diner bij Carlos. Allen daarheen zou ik zeggen!
Nu nog vlug pannenkoeken maken om mee te nemen.
Nog even dit:
* Vanaf nu eet ik als tussendoortje een boterham met een sneetje kaas en honing = delicious!
* het werkwoord 'birren' klinkt hier zoveel leuker: bungee wedgi!
Laat van jullie horen eh, die heimwee dip is nog
steeds aanwezig!
Beijo grande!
Sofia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten