Três semanas.

We zitten aan week drie. De weken lijken hier sneller en sneller voorbij te gaan en dat is een goed teken, toch? Ik heb daar eens over zitten nadenken (tijd genoeg hier). Waarom vliegen de dagen en weken voorbij net nu het plezanter wordt? Waarom kan de tijd niet wat trager gaan op fijne momenten? Een' tijdsnelheidsregelaar' zouden ze moeten uitvinden! Nu weet ik dus waarom ze zeggen dat je van zo'n momenten moet genieten, ze zijn weg voor je het weet. En dat doe ik hier dus, genieten. De eerste twee weken waren nodig om te wennen aan het dagelijkse leven hier en om de mensen te leren kennen. Nu dat allemaal gebeurd is heb ik echt een gelukzalig gevoel vanbinnen. Ik ben graag in Corvo en ik zou momenteel nergens anders willen zijn!
Ik heb al verschillende reacties gekregen van Corvorianen (ik geef ze die naam) die men blog bekeken hebben en zeggen hoe mooi de foto's wel niet zijn. Om hen nog wat meer te vlijen heb ik hen beloofd om in het Inglês te schrijven als het over hen gaat. Dus Belgians, het zal hier een multicultureel gedoe worden! Get used to it!

Dinsdag was het teachersday en zijn we 's avonds met zen allen gaan eten. Ik had mij bewust ergens in het midden gezet van de bende zodat ik niet in de vergetelheid zou geraken aan de zijkant. Ze móesten dus wel in het Engels tegen mij praten. The evening in the restaurant began quiet. Well, not that quiet because everyone was happy and talked to each other but if you would only know what happened later that evening then you would understand why i say 'quiet'. The food was great and the wine was ok. And because the wine was 'ok', people kept drinking it. So after a while people became more happy and more louder, like John... He's a good singer and he prooved that to us by singing many songs. Everyone started to sing with him and i didn't even mind that i couldn't understand a thing of it. It was fun and we laughed a lot, that's the most important thing. Oh and i told John i would get him famous in Belgium, so i'll try to put his video on the blog later this week.

Ik heb wel de lekkere chocomousse van ons Eva en de dessertjes van moeke Linda gemist die avond. We kregen een eigenaardig fel gele pudding met fruitbrokjes voorgeschoteld.
Like i told Sara: it would glow in the dark!

Die avond heb ik wel één van de tofste avonden tot nu toe meegemaakt. We zijn na het etentje samen nog iets gaan drinken in Bombeiros (café). Voor sommigen was die 'iets' een beetje veel en het werd nog amusanter dan in het restaurant. I was pretty tierd that evening but as the hours passed i got more awake. Maybe it was because of the drinks or maybe because of the company but it became a very nice evening/night. After Bombeiros we went to John's place to have a last drink (or two or three for some...). His house even has name! You can see it on the photo on the right: Laurentínha.

De zomer is afgelopen dus moeten we genieten van de laatste warme zonnestralen. Deze week heeft de zon nog eens alles gegeven en ik heb daar dankbaar gebruik van gemaakt. Bikini aan, kleedje erboven, zonnebril op, handdoek mee, muziek en boek op zak en ikke naar de rotsen (zand is niet echt mijn ding, vandaar de rotsen) samen met één van de collega's die er ook wel zin in had (ze wilde niet op de foto)!  Het water is hier echt geweldig klaar en als je een goed plekje vindt heb je een super uitzicht. Hieronder vind je enkele sfeerbeelden van die zalige warme dag.

Woensdag hadden we een dagje off duty, geen lesgeven dus. Sara and Claudio took me and Ana for a ride up the mountain. She had some great places she wanted to show us with some nice vieuws. You can realy get surprised every time u get up that mountain. She showed me some nice paths to walk and for a moment i wished it was full summer so we could walk all those paths and enjoy the vieuws you get at the end of them. She also took us to a place to have pick-nicks and where you can find swings. I felt like a kid again cause i just love swings!
's Avonds heb ik voor de eerste keer in men leven een voetbal training meegemaakt (en doorstaan!). Dit weekend is het voetbaltoernooi en we willen niet helemaal afgaan dus leek het ons beter als we al eens oefenden. Man...wij gaan zo ingemaakt worden! Zelfs tijdens een training verliezen we tegen een andere groep (ik vertel jullie hun leeftijden niet) al met 11 -3! Dan hoor je achteraf: 'But you run very good.' Wel ja, daar scoor je dus niet mee eh.

Vanaf gisteren kreeg ik het hier echt busy. Dat kan dus blijkbaar tóch in Corvo. It was the first evening of the workshop of Inglês and i was nervous as hell! You can ask Deolinda, she saw it. And even after she said i shouldn't be nervous, i just was. Teaching adults is something totaly different than teaching children. Kids don't ask you many questions, they just accept what you're telling them. Adults already have an opninion and i was afraid of that. And also...besides Hugo (19) I was the youngest of the group AND I'm the teacher! Stress. We had many people that wanted to join the workshop en from different ages so it would get interesting. For this first lesson, they only had to look and listen. I think some people got scared by the english speaking cause we talked a lot. But, if they are reading this: Oh dear people of Corvo, don't be scared. We'll also speak in Portuguese the first weeks and in 9 weeks, you'll speak English as good as us :)!

De chokotoffs die vandaag aangekomen zijn uit het verre België liggen hier verleidelijk naar mij te loeren dus ik vrees dat ik jullie ga moeten laten. Ik weet dat ik eraf moet blijven want dit weekend zal een zwaar sportief weekend worden maar ik kan er niets aan doen...het is die verrekte chocolade-verslaving.

Hasta la vista babies and...I'll be back!









Sofia -x-