Estou nos Açores.

Wat een weekend! En vooral: wat een druk weekend! Vergeef mij als ik nog regelmatig over vorig weekend ga praten maar ze hebben mij verteld dat 'k ervan moet genieten nu het nog kan. Binnen een dikke maand zullen er zo geen dagen meer zijn door de vele regen die dan naar beneden valt.

Laat mij beginnen bij het begin en dat is Flores. Deolinda en John hadden een trip naar het eiland geregeld voor de nieuwe leerkrachten en anderen die ook mee wilden. Zaterdag om 8u30 vertrokken we dus met de boot. Die zag er op 't eerste gezicht uit als een soort vissersboot, maar eens die zijn motoren aanzetten vlogen we weg over het water.
Ging echt snel met als gevolg dat je kletsnat aankwam in Flores als je buiten gezeten had op de boot, maar 't was leuk! Eén van de juffen bij ons op school, Anna, is van dat eiland en dat kwam goed uit want zij kon onze gids spelen. Samen met haar man heeft ze ons rondgereden en de vele mooie plekjes laten zien van Flores. Je hebt er zoveel mooie  landschappen en zo verschillend. "Het ding" dat we moesten zien waren de lagunes en de watervallen. I like waterfalls dus dat wilde ik zeker zien. Een lagune zou ik nog wel te zien krijgen op men eigen eilandje, maar ok ik wilde wel eens zien wat Flores te bieden heeft.

*Story to tell dat me ineens binnenschiet: Vorige week vrijdag was de president van Portugal in Corvo en ik heb die belangrijke meneer gewoonweg gemist! Hij was hier in de voormiddag en ik moest in de namiddag lesgeven. Jawel jawel, geloof het of niet maar hier kunnen dus dingen gebeuren zonder dat je het weet want ik wist er niets van. En dan kwamen we aan in Flores en wat zagen we daar staan: the airforce of the president! We zijn zelfs voorbij zijn hotel gereden waar hij net buitenkwam en wéér heb ik hem niet gezien door de mensen die er rond stonden. I was so close en ik durf te menen dat hij mij ook wel graag had ontmoet als 'THE Comenius assistent of Corvo'!*

We zijn eerst langs vele landschappen gereden om uiteindelijk uit te komen bij enkele mooie lagunes. Voor moest ik nog niet uitgelegd hebben wat dat is: dat zijn meren die zich gevormd hebben op een berg. Het was echt mooi, maar toch nog niet het mooiste van allemaal, daarvoor moesten we eerst naar een dorpje rijden. Vandaar zouden we te voet naar de beruchte watervallen gaan. Na een kleine wandeling in de bossen van Flores kwamen we dan aan bij een meer die tegen een enorme rotswand aanleunde waar er water afstroomde. Daar stond ik dan wel even naar boven te gapen met mijn mond open, om nadien even een stijve nek van te hebben. Wondermooi. Deolinda vertelde me dat dit haar lievelingsplek is en ik kan geloven waarom!

 Dit was onze voltallige groep aan één van de mooie uitzichten. De jongen die erbij zit is Joao, de zoon van Deolinda.

Nadien zijn we doorgereden naar een oud dorpje. Dit is eigenlijk geen dorpje meer, maar eerder een oud centerparcs-geval. Het zijn de 16 oudste huisjes van Flores die opgekocht zijn door dezelfde meneer en die er dan een soort vakantiehuisjes van heeft gemaakt. We mochten even gaan rondgluren in de huisjes en ja kon zien dat alles nog in de oorspronkelijke oude staat was. Wel ja, geen bouwvallige muren enzo meer, maar wel een oude wasbak en inrichting. Ik heb van de vriendelijke meneer enkele boekjes mee naar huis gekregen om 'uit te delen aan de mensen in klein Belgica'. Wel ja ik denk dat die meneer zich een beetje vergist van het aantal inwoners in klein Belgica...

Lunchtime en hier keek ik enorm naar uit aangezien ik lekker eten ging krijgen, iets wat je in Corvo niet meteen vindt. Het was gewoon vlees met frietjes en groenten, maar heb ervan genoten met de nodige hoeveelheid mayonaise!' Ik loop dat er wel af' denk ik altijd (ben al 2 keer gaan lopen en doe dagelijks buikspieroefeningen enzo). Van aan het restaurant was het nog even stappen naar een volgende waterval. Eentje waar je in zou kunnen zwemmen moest het warm genoeg zijn.
Heb ook op het meest westelijke punt van Europa gestaan in Flores! Was leuk om dat te weten maar toch ook een beetje beangstigend eigenlijk als je dan beseft hoe ver je van thuis bent...

Voor we terug de boot opgingen zijn we nog vlug langs de winkel gepasseerd waar je veel meer vindt dan in onze twee kleine winkeltjes op Corvo. Bij het binnengaan zag ik verse groenten en vers fruit liggen en ik dacht 'Ik zie je, ik wil je en ik koop je!'. Dit vind je dus niet in Corvo dus heb ik genoeg gekocht om een week door te komen. Nu klinkt het echt erg van het eten hier, maar je geraakt eraan gewend.

De heenreis met de boot was woelig en er was regen op komst. De zee was echt wild aan 't worden en dan zit je liever niet op een boot, ik toch niet. De dolfijnen hadden het door dat er iets gedaan moest worden om de trip leuk te houden en dus besloten ze maar eens op te duiken. Het was een hele groep die ons tegemoet kwam en ze waren even snel weg als dat ze kwamen. Geen foto's dus.

's Avonds was ik uitgenodigd bij Sara en Claudio voor het avondeten. Claudio's zus en nonkel waren er ook bij en al spraken ze niet veel Engels, het was gezellig. We aten een ovenschotel van pasta met kleine scampi's en stukjes vis en dat smaakte mij echt! Nadien zijn we dan naar de disco getrokken waar het elke zaterdag party-evening is. En dat is goed om mijn gesocialize op peil te houden. Heb er o.a. Pedro de politieman ontmoet, enkele Luis'kes, de barowner en enkele filmmakers. Die filmmakers waren wel pretty interesting. Zij hebben een film over Corvo gemaakt van 3u lang (!!!). Ze hebben daarvoor 3 jaar lang gefilmd, voor elk uur een jaar dus. Enkele maanden geleden hebben ze met die film een prijs gewonnen in Italië en ze kwamen ze nu tonen aan de inwoners. Vond het wel redelijk "cool" dat er zo'n film was die nog goed bleek te zijn ook, dus heb aan één van hen mijn gegevens gegeven en gevraagd om de film op te sturen naar België. Hij ging dat met veel plezier doen. De director van de film heeft trouwens 4 maanden les gegeven in 't Portugees in Brussel, ook al Comenius assistent. Den John was behoorlijk zatjes en om ervoor te zorgen dat ik dat niet aan Deolinda zou gaan vertellen heeft hij mij getrakteerd op een rood wijntje en een klein boeket bloemen. Handig om te weten dat het zo werkt!

Zondag was zoals een zondag hoort te zijn: lui. Heb lang uitgeslapen en ben nadien gaan fietsen met Joao, de zoon van Deolinda. Hij heeft mij (en zichzelf) wel laten afzien want de zon scheen hard en het gaat hier nogal op en neer. Het was meer mountainbiken en mijn poep zal het geweten hebben! Onderweg zijn we mensen tegengekomen die net hun gevangen vissen aan het kuisen waren. Hak, de kop eraf en terug in zee en hak hak hak in stukjes de emmer in.

Nadien ben ik nog even gaan wandelen met de kodak op zak. Ik wilde eens de papa-techniek uitproberen: u ergens zetten waar er wel één of ander beest komt en dan maar wachten tot dat beest ook tevoorschijn wilt komen. Mijn slachtoffer was een felgekleurde krab en na eventjes stil te blijven wachten kwam de Sebastiaan toch even loeren. Op mijn fototoestel staat geen lens van een meter lang, maar vind het toch nog een geslaagde foto.

Vandaag was er het één en ander te doen op school, maar dat vertel ik je morgen wel.
Ik zeg je slaapwel en bom noite!

x