Alles op maat!

We zijn weer enkele weekjes verder en enkele activiteiten rijker. Elke keer dat het gevoel opkomt dat ik het hier nu allemaal wel gezien heb, komen ze hier af met iets nieuws. Ik zou best willen geloven dat ze het doen om mij hier langer te houden, maar het is gewoon hun way of making life more interesting. En gelijk hebben ze. Olé!

Wanneer ik aan Carnaval denk, dan denk ik aan Aalst. Denk ik aan Carnaval in Aalst dan denk ik aan bezopen, overdadige geklede  mensen waarvan hun schmink half uitgelopen is. Ik ben niet zo'n grote fan van Carnaval, nooit geweest. Altijd die confetti die overal kruipt en doen alsof je iemand anders bent...big no! Ik keek er dus niet zo heel hard naar uit en was niet echt iets van plan. Maar daar dachten de vrienden anders over. Pipa kwam aandraven met allerlei personages die we konden spelen en Luis ging op zoek naar verkleed-materiaal. Ik had het gevoel geen keus te hebben en gewoon the flow te volgen.

Het was alsof ik het kind in mij kon bovenhalen die al de verloren Carnavalsjaren moest inhalen. Geen op maat gemaakte pakjes, maar een zelf samengesteld kostuum. En dat vod ik zó tof! Zelf kiezen wat je aandoet en er hoe je eruit ziet. Een t-shirt in reepjes knippen en er papieren bloemen aan nieten en je hebt bloemjartellen! Of een lange gouden handschoen openknippen en je hebt een gouden riem om je gedrapeerde  laken bij elkaar te houden. Ik vond mijn outfits dan ook best geslaagd.
Eerst was er het grote kinderfeest en dat liet ik ook even voor mij gelden. Als een kind begon ik mee confetti te gooien en in andermans kleren te stoppen. Heerlijke deugnieterij! Kan natuurlijk wel zijn dat ik mijn Carnavals-trauma nu doorgegeven heb aan een ander kind... He'll get over it!
Natuurlijk hoort er bij een groot feest ook wat drank, dus zo ook op het grote Carnavalsfeest. Maar heb er niemand bezopen in de goot zien liggen of bier over anderen zien gooien. Alles was op mijn maat gemaakt en het was een hilarische en leuke Carnaval!

Hieronder volgen enkele foto's van best geslaagde outfits. Tiago heeft zelfs zijn benen (en meer) geschoren om er als een echte slanke dame uit te zien, met hakken! En de man met de grote bril...is mijn huisbaas!

De verkleedkleren zitten nauwelijks terug in de koffer of er stond alweer iets nieuws op het programma. Door de zonnige dagen die we hier al gehad hebben (putje winter) moesten er enkele afgekoeld worden. En hoe doe je dat op een leuke manier? Door een waterballonnengevecht te houden met het hele dorp! Ok, hele dorp...het was 30 man, maar ik mag 'hele dorp' zeggen vermits dit toch bijna een tiende is van het echte hele dorp!!
Beeldt u dit nu eens even in: een rondpunt waar vrouwen met een tuinslang klaarstaan om iedereen nat te sproeien, waterballonnen die van de ene kant naar de andere kant vliegen, mensen die zich achter auto's en gebouwen verschuilen, kinderen die emmers aan het kraantje bijvullen en de postman die daar ergens tussen loopt met een paraplu in de hand. Zalig om te zien dat iedereen zich zo aan het uitleven was, samen, jong en oud.

Nu net terug van een barbecue aan de schommels. Was niet eens een Siberische bbq, maar eentje bij temperaturen van rond en bij de 15°C. En als je al vond dat het waterballonnengevecht kinderachtig was, wat denk je dan hiervan: we hebben net ook verstoppertje in de Corvoriaanse bossen gespeeld!!

Tot het volgende verslagje en veel fun ginder!